Villa Anneloi
The DoMiSi krant 2
Gebeurtenissen van de afgelopen maanden Van klein naar groot
Sikko
Ja, als een kleine baby verander ik razend snel. Ik weeg nu 5kg500 en meet 60 cm. Ik ben een 2 maanden en ½ oud en vind de wereld ontdekken het leukste wat er is. Ik word veel vergeleken met mijn oudere broers en ik vind het heerlijk naar ze te kijken als ze aan het spelen zijn, gekkebekken trekken of met mij willen spelen. Ik krijg dan 100den zoentjes van ze.
Ik trek me al heel goed recht. Mijn hoofdje zat al – net als bij mijn broers – stevig op de nek bij de geboorte en zo kan ik nu al heel goed rondkijken. Ik ben ook een lachebekje en je moet maar lieve woordjes tegen me zeggen en eens lekker lachen om een stralende glimlach van me terug te krijgen… Oh, dat vinden ze dan zo leuk dat ik het nog even vol hou. Ik bekoor er ook makkelijk al dat vrouwvolk mee…
Zelfs mijn huilen vinden ze schattig. Alleen papa kan er niet mee om en ik mag geen kreetje geven of ik moet bij mammie aan de borst… Ik hou nog altijd het meest van ‘oppakken’ en lekker buiten een frisse neus ophalen. Ik recht mijn rugje als ze me gaan oppakken en als ze dat NIET willen, dan beweeg ik zoveel om aan te geven dat ik weg wil. Stilzitten is ook niet mijn sterkste kant. Ik heb wel 2 lieve andere mama’s, Oi en Seing.
Ze zijn zo schitterend met me en al geven ze me geen melk, ze wandelen vaak met me rond en knuffelen me zo graag.
Ik slaap veel te weinig naar mammie’s hoeveelheid aan werk en drink nog heel veel melk… Ik drink heeeel lang en ben er dan vaak een uurtje later weer… Mammie heeft dan niet veel tijd om zelf iets te doen, maar …
.. van dat afbouwen van melk geven heb ik nog niet veel gemerkt en vooral ’s nachts krijg ik onmiddellijk een borst in de mond als ik even zit te smakken. In de dag durf ik dan al eens wat langer slapen of als ik binnen de 2 uren weer melk wil, wordt ik afgeleid. Ze gaan dan wandelen met me of ik wordt in mijn zitje heen en weer gewiegd of we gaan weg met de auto… dat is pas een lekker ronkend ding ! Ik val steeds in slaap en zou zo wel uren kunnen slapen, zolang het maar beweegt !
Mammie is nu echter niet meer alleen met mij bezig als ik drink, want ze zit steeds achter de computer, of heeft heel wat papieren rond haar en mij liggen, rekenmachine, brochures… . Vaak krijg ik melk in de auto als we achter Do op school gaan…Als Do dan tevoorschijn komt, kan ik geen melk meer drinken, want dan moet mammie rijden. Ik geef dan wel even te kennen dat ik dat niet leuk vind, maar probeer dan toch geduldig te wachten. Al weet ik dat Milo me heel graag ziet, af en toe krijg ik wel een dreun van hem omdat hij mammies aandacht wil. Ik geef dan geen kick en laat mammie even boos zijn op Milo. Er trekken soms ook andere kinderen aan mijn voetjes of beentjes, maar ik vind dat helemaal niet erg, zolang ik maar melk krijg en ze me niet pijn doen…
Over ’t laatst gaf Milo een foto van zichzelf als ie 3 maanden was aan mammie. Milo zei dat ik het was en inderdaad we waren als 2 druppels water… Jullie kunnen de vergelijking zelf maken nu…
Hier verschillen Milo en Sikko NET 1 maand.
Foto1: getrokken op 25/06/05: Milo is 2 maanden en 21 dagen
Foto2: getrokken op 24/02/08: Sikko is 1 maand en 21 dagen
Wat andere kiekjes van me:
Samen met papa gekkebekken…
Milo
Ik ben Milo. Ik ben 2 jaar, 10 maanden en 1/2 oud. Ik weeg 18 kg en ben net 1 meter groot. Ik hou van roepen, spelen, snoepen en lachen. Volgens mammie zit ik in mijn ‘apejaren’… Ik ben heel duidelijk mijn grenzen bij iedereen aan het aftasten en ik heb gemerkt dat het het best lukt met eens goed te brullen en te huilen. Bij mammie lukt dit het minst van al, dus dan stop ik algauw met wenen, maar papa kan het echt niet hebben. Ik krijg er dan nog een afstraffing bij en huil dan nog harder. Vervolgens ren ik naar Oi of Seing, die me dan in hun armen sluiten.
Ik ben wel een heel lieve jongen en vooral met mijn vriendjes op school speel ik braaf en zorg goed voor iedereen. Ik ben gek op zoentjes geven en geef mammie ook vaak een massage. Ik ben ook de grote helper van mammie, want als ze iets vraagt, dan haal ik dat voor haar of als haar gsm af gaat, dan breng ik die steeds naar haar. Als ze Sikko melk geeft, dan kan ze niet zomaar ergens heenlopen en dan ben ik de eerste om haar bij te staan. Mijn huiswerk maak ik meestal ook onmiddellijk als ik thuiskom en doe dat ook goed…
Ik kan ook al heel het Thaise alfabeth en begin nu ook al een paar letters te schrijven. Ik zie mijn 2 juffrouwen heel graag en zeg steeds heel mooi en beleefd goede morgen en goede avond tegen hen. Ik ga echter van school veranderen, want volgend schooljaar (10 mei 2008) ga ik naar het eerste kleuterklasje in Do zijn GROTE school ! Dat is makkelijker voor mammie en papa. We hebben dan dezelfde verlofdagen, kunnen ze ons ’s morgens gelijk brengen en ’s avonds te samen ophalen… Ik vind het wel een leuke school, want als we Do gaan ophalen, dan ga ik er meestal een beetje spelen op de vele schommels en glijbanen… met mijn grote broer op dezelfde school, zal ik me wel snel thuis voelen in die andere omgeving.
Ik ben 7 jaar en 2 maanden en 1/2 oud, weeg 20 kilo en meet net 1meter en 20cm. Ik hou van rennen, spelen, fruit en gekkebekken…Ik ben in 4 jaar lang niet meer ziek geweest, maar nu heb ik het dan toch wel een keelontsteking opgelopen. Het begon de vrijdag en mijn zeer hoge koorts maakte mijn hoofd toch zoooo zwaar… ik moest vroeg naar bed, maar dat vond ik niet erg. Het hele weekend bleef ik koorts maken, maar vooral de pijn in mijn keel was ondraagelijk. Als ik tv keek, dan vergat ik de pijn soms wel, maar ik mocht niet steeds kijken van mammie want anders maakte ik ’s avonds weer veel koorts. De maandagmorgen was de koorts echter weg en moest ik naar school. Dat is wel allemaal goed gegaan hoor… alleen ’s avonds had ik weer koorts en kreeg ik weer de zorgende aandacht. Als ik hoorde dat ik geen tv mocht kijken dan, was ik ineens genezen. Ik heb de laatste weken van het schooljaar examens en daarom moet ik zeker naar school. Maar ik kan het allemaal wel hoor. Mammie gelooft me niet en wil me steeds ondervragen… als ik geen zin heb, dan doe ik alsof ik niets weet, maar om er snel vanaf te zijn, zeg ik snel alle goede antwoorden op mammies vragen en zo weet ze dat ik het allemaal wel barstend goed ken ! Voila… Ik krijg dan wel een preek dat ik het allemaal veel beter zou kunnen en al heb ik goede punten, ik zou NOG beter kunnen. Dat hebben alle leraren aan mammie en papa gezegd en nu preken die de hele tijd… ik zal wel zien als ik er zin in heb !! Ze beloven me vanalles als ik mijn best doe, en soms vind ik het waard om het te doen, maar soms vind ik het de moeite niet en al weet ik dat mammie en papa dan boos kunnen zijn, mijn punten zijn niet slecht. Ik heb wel goede leraren, die me enorm aanmoedigen en ja, als ik in een goede moed ben, dan zorg ik dat ik alles juist heb en al mijn punten heb!
Welkom in de zoo van Chiang Mai !
De woensdag lazen we weer in de agenda’s van de kids dat het ’s anderendaags geen school was. We weten wel dat het Boedistische dagen zijn, maar weten niet op voorhand welke dagen de scholen gaan sluiten. Daar ging onze planning van die dag, want met 3 kids thuis kan je niet zoveel doen… Dan een uitstapje met en voor de kids ! We hebben er allemaal weer van genoten Al zijn ze nog aan het werken, de zoo is echt veel verbeterd ! …EN DAN…kwam er ineens een LEEUWenwelp op ons afgelopen ! Midden op straat ! Het was 6 maanden oud en heel speels. We werden aangeraden om niet te lopen, want dan zou ie op ons springen om met ons te spelen. Uit schrik dat dat zou gebeuren, was zelfs Do heel stillekes !
