Villa Anneloi
The DoMiSi krant 3
Gebeurtenissen van de afgelopen maand.
Een onvergetelijk Kerstmis 2006
Als er in Thailand maar GEFEEST kan worden!
Als je iemand uitnodigd, dan brengen ze automatisch wel iemand meer mee. De tafel stond uiteindelijk gedekt voor 17 volwassenen, maar de avond zelf, zaten ze met een paar mensen meer op de bank en liepen er een 5 tal kinderen rond. Voor alles was gezorgd. Apperitief hapjes, inclusief toastjes met tonijn, waar de 4 jongens mee geholpen hebben (eentje hielp vooral met ‘opeten’ = Milo). Het bier, de wijn en de frisdranken waren gekoeld en het dessertje zat in de vrieser. Loi had gezorgd voor het buffet, of althans toch voor de reservatie ervan.
De tijd verstreek, het eten kwam maar niet af. Gelukkig had Annelore ‘s morgens nog doorgegeven dat ze het buffet wat later konden brengen (de Thai kennende, komen toch niet op tijd !). 19u30, het buffet bleef wel langer weg dan voorzien ? Oh, geen probleem, het is dichtbij en Annelore met de fiets naar de traiteur… Buffet ? Deze avond ? Dat was toch voor de 27ste ????? LLLLLLLLLLLLLLOOOOOOOOOOOOOOOOIIIIIIIIIIII!!!!!!!!!!!!!!!!
Gelukkig was er spaghetti gemaakt voor de kids en de Thais hadden yam mun sen (een Thaise salade) gemaakt, was de reactie… anders PIZZA bestellen ??? Met al die Thai’en zeker ??? Kleine paniek… een feestje zonder diner ???? haha…. Dat zou nu echt TYPISCH voor ons zijn ! Maar neen, in Thailand is het niet terecht om te panikeren ! Hup, de brommer op, einde straat een heerlijk visrestaurant…. 5 kilo gamba’s op de barbecque laten leggen, inktvis in hun heerlijke gele curry, wat kip, wat si, wat la…. En veeeeeeeeeel te veeeeeeeeeeel rijst…. 30 minuutjes later stond de hele familie van Loi in de keuken, haalden borden uit, bestek, deden al het eten in kommen en was het een HEERLIJK DINER !
Als toetje waren er kleine cornetto ijsjes en al was het wat frisser, van klein tot groot hebben lekker gesmuld. De gevreesde afwas (waardoor we buffet met borden, bestek en uitgeef afwas besteld hadden) was in een mum van tijd gedaan.
Uiteten met 16 man.
Een mooi restaurant aan de rivier, met lekker eten verzekerd. We hadden de uitbaters verwittigd dat we met een bendeke kwamen en graag ruimte en wat afgezonderd van de andere gasten zaten. Dit om geluids- en bewegingsoverlast (kinder geluiden en bewegingen) te voorkomen. Een mooie tafel voor 16 mensen. Heerlijk in de tuin. Natuurlijk buiten, zelfs op een winter avond is het hier heerlijk fris, rond de 20 graden ! Een pracht van een buffet was uitgestald doorheen de hele tuin, met alles wat we thuis niet zo snel krijgen. Van carpachio tot verse kreeftensoep, zelfgemaakte lazagne en zeevruchten in kaas… een buffet van allerlei satee, een buffet van salads, een buffet van meer dan overheerlijke verwennerijen… En we hebben het ons laten smaken ! Op de lijn hoefden we niet gelet, want dat liepen we wel af door achter de jongens aan te lopen.
Feestje in de bergen
EN… we feesten verder ! Broeken, warme truien, sokken, mutsen, hup de valies in, kadootjes erbij en met een auto volgeladen met kleren en spullen voor Loi zijn familie,.. BRRRMMMM naar de bergen… Enkel moeke en vake en wijzelf met 4 konden net in de auto, want achteraan was alles volgestapeld. Zonder problemen de hoge berg van Chiang Dao over gereden en met grote gastvrijheid weer onthaald bij Loi zijn thuis. Als moeke en vake erbij zijn, is dat iets speciaal voor het dorp en wil iedereen wel eens komen kijken. Het was dus weer zoete inval bij Loi zijn familie en er werden houten tafels en banken, plastieke stoelen, ballonnen en nog veel meer aangebracht. Er werden een varken en een paar kippen geslacht, alles op de barbecque…
en de glazen vol wisky. Zit je dan hoog in de bergen, in het primitieve leven en komt daar ineens een televisie te voorschijn met een vcd speler (een goedkopere vorm van dvd) en gaat er karaoke met beelden van mooie meisjes spelen ! Alle kadootjes worden op een tafeltje gezet. De papa van Aan (een achterneefje) neemt de microphone en zonder enige verlegenheid voor de massa mensen, roept hij de namen af van de kinderen en volwassenen, die een kadootje mogen geven of in ontvangst nemen. Hij maakt een leuke verdeling van de geschenkjes voor de 10 tallen kinderen en volwassenen, die errond staan.
Iedereen gaat blij en vrolijk naar huis met een leuke aanwinst en dan halen de mannen van het dorp, al wat aangeschoten van de locale wisky, hun zangtalent boven. De decibels zorgen ervoor dat iedereen in het dorp kan horen hoe vals ze wel zingen, maar niemand klaagt en vrolijk gepraat en gelach is wat je tussen het gezang kan opvangen. Het kersje op de taart is dat Loi vuurwerk gekocht heeft in Chiang Mai. Voor de meesten was het de eerste keer dat ze dit zagen. Ze zetten grote ogen op bij het zien van de prachtige vuurpijlen in de lucht. Ze zijn aangenaam verrast, de honden springen weg en de kinderen zijn laaiend enthousiast.
De verbazing van mensen zien voor iets wat wij wel mooi, maar al meerdere keren gezien hebben, doet ons weer eens beseffen hoe verwend we zijn…
Uitstap naar RATCHAPUK !
Dit is de befaamde bloemenexhibitie van Chiang Mai. We hadden er een uitstap van gemaakt en onze eigen pic nic mee. Moeke had een heerlijke quiche gebakken el een heerlijk lunch pakket. Het weer was verukkelijk, lekker warm, maar geen puf weer. Er was niet overdreven veel volk en we maakte eerst een mooie wandeling langs de verschillende bloemen en planten, om daarna onze pic nic, in de weinige schaduw, te verorberen. Met ons buikje vol, namen we een golfkarreke om doorheen het hele park te rijden en met een frisse wind de rest van het park te zien. De orchideen waren natuurlijk de top !
School voor Do gevonden
In de eerste editie hadden we het over de verschillende examens die Do moest doen voor volgend jaar naar het eerste leerjaar te kunnen gaan. Hij heeft 3 verschillende ingangs examens moeten doen en ja, zoals verwacht werd ie overal toegelaten, aangezien ze het schoolgeld, dat we moeten betalen, graag zien binnenkomen. De school, waar ik Do het liefst zie gaan, daar had ie maar liefst 81% ! Er wordt wel geen gemiddelde gegeven, dus we weten niet HOE goed dat wel is ! Nu, Do gaat naar VAREE, een school die zich vooral richt op vernieuwing, eigen denken en logisch nadenken wordt er voorop gesteld en Do zal de lessen in het Engels volgen met Engelse, Amerikaanse of Canadese leerkrachten. Natuurlijk heeft ie ook Thaise les om zijn Thais bij te houden. We zijn benieuwd hoe ie het gaat doen en het is natuurlijk afwachten wat het gaat worden. Iedereen hoopt dat de spaarcenten goed besteed zijn en we kunnen Do alleen ten steun zijn in zijn studies. We hopen dat hij er zich in die school goed voelt.
Prinsje Milo
Beter laat dan nooit ? De dag dat moeke en vake ‘s avonds naar Belgie zouden terugkeren hebben we EINDELIJK ons Milo’ke ook in een prinsje omgetoverd. Do was 1 jaar als hij met veel lawaai werd aangekleed, maar zich dan kostelijk amuseerde met het zwaard dat ie kreeg voor foto’s te maken. Milo vond het aankleden ook niet de max, maar de fotosessie was subliem ! Nu ze digitale camera’s hebben, is het de ene klik na de andere en hebben we een cd vol met leuke foto’s van ‘PRINSJE MILO’ !
